Filmy, które ostatnio widziałem

„Udręczeni” (The Haunting in Connecticut) – co prawda nie miałem zamiaru oglądać tego filmu, ale dla świętego spokoju zgodziłem się pójść na to do kina z siostrą. Ma osiemnaście lat, za horrorami nie przepada (bać się nie lubi, gore’u też nie lubi, bo uważa, że to obrzydliwe) robiła pod siebie oglądając zwiastun, więc wierciła mi dziurę w brzuchu, żebym jej towarzyszył. Tak więc poszedłem, posiedziałem i wyszedłem. Nic specjalnego, tym bardziej, jeśli wcześniej oglądało się dokument z Discovery. Scenarzyści nieźle wywiązali się z zadania dorobienia sensownego uzasadnienia nawiedzeń, ale i tak fabuła często jest szyta grubymi nićmi. Obejrzeć się co prawda da, ale nie należy się spodziewać rewelacji – biorąc pod uwagę ograniczenie wiekowe i straszenie za pomocą sprawdzonych sposobów, jest to raczej film dla osób, które horrory oglądają od czasu do czasu.

Swoją drogą, czy ktoś z redakcji wziął na warsztat ten film? Napisałem co prawda recenzję, ale jeśli już ktoś to obrobił i wysłał, to skoncentruję się raczej na dokumencie.

„Ręka” (The Hand) – zrobiłem wczoraj coś, co robię od naprawdę wielkiego święta, czyli załączyłem telewizor, bo jakoś mnie naszło na „Za garść dolarów” – co z tego, że mam na DVD, skoro można podbić oglądalność w tv? Jak już się zabrałem za telewizję, to poskakałem po kanałach i na Cinemaksie trafiłem na ciekawą pozycję – „Rękę”, reżyserowaną przez samego Olivera Stone’a. Cóż, najwidoczniej pomiędzy nakręceniem „Ręki” i „Plutonu” podszkolił reżyserskie rzemiosło, bo „Ręka”, jego drugi w karierze film (oba to horrory) pełnometrażowy, jest dość słaby. W sumie nie wiadomo, czy Stone’owi, odpowiedzialnemu również za scenariusz, chodziło bardziej o horror, czy o jakiś psychologiczny thrillero-dramat. Jest kilka ciekawych pomysłów, jest nienajgorsza realizacja, ale to wszystko jakoś rozmywa się w niezdecydowaniu i przewidywalnym zakończeniu. W sumie to taka produkcja, którą w latach 80., w złotej erze kaset video, dałoby się obejrzeć na VHS-ie, ale teraz raczej nie zachęca. Okazuje się, że poza „Aleksandrem” Stone miał jeszcze jakieś słabsze filmy, ale mam nadzieję, że „W.”, za którego mam zamiar się niedługo zabrać, mimo wszystko będzie w miarę udany.

„A Polish Vampire in Burbank” – może i widać i słychać, że budżet filmu zamknął się w trzech tysiącach dolarów i zrealizowany został przez grupę znajomych, ale jeśli jest się miłośnikiem niskobudżetówek, w dodatku z Polski, to perypetie wampira imieniem Dupah, mającego kompleksy z powodu małych kłów, mogą się spodobać. 7/10

„House of Usher” – wariacja na temat opowiadania Poego, wysmarowana przez Davida DeCoteau. Campowa stylistyka i ogólne założenie może by się sprawdziły z bardziej utalentowaną ekipą, a tak film leży i kwiczy przez homoerotyczne sceny (nie, żebym miał coś do gejów, ale po prostu za dużo tego było jak na osiemdziesięciominutowy film mający być horrorem), brak klimatu (nawet muzyka Harry’ego Manfrediniego nie pomogła) i dłużyzny. 3/10

Recenzje dwóch powyższych i jeszcze kilku innych filmów niedługo trafią na redakcyjną skrzynkę mejlową.

„Oszukać przeznaczenie IV” (The Final Destination) – grupa nastolatków stara się wykiwać przeznaczenie, czyli po raz czwarty dokładnie to samo, tyle że sposoby uśmiercania są jeszcze głupsze, a całość staje się jeszcze bardziej irytująca. Żałuję pieniędzy, które wydałem na bilet i tych, które przepłaciłem za popcorn i coca-colę – trzydzieści pięć złotych przepadło bezpowrotnie. Jedyny plus wyjścia do kina to spotkanie się ze znajomymi, ale moglibyśmy ten czas i pieniądze spożytkować znacznie przyjemniej, chociażby siadając w ogródku piwnym, bo pogoda dziś jeszcze dopisywała.

Frontier(s)- horrory są moją pasją i gdy tylko mam trochę czasu wolnego (trochę około 2 h ) obejrzę sobię jakiś horror. Od dziecka oglądałam horrory i teraz nie tyle mnie straszą co zaskakują bądź dają odrobinkę,naprawdę odrobinkę dreszyku . Frontier jest właśnie takim filmem. Reżyser zaznaczył,że nie jest to film dla normalnych ludzi ,miał rację. Po jego obejrzeniu byłam baaardzo mile zaskoczona,gdyż jest to moim zdaniem naprawdę dobry film. Zaskoczył w moje zainteresowania ,ponieważ jest wątek neonazistów .Genialnie nagrane wszystkie sceny.W czasie oglądania wzrasta napięcie a widz za wszelką cenę chce się dowiedzieć jak potoczą się losy bohaterów. Wart obejrzenia . !

Jakiś czas temu, przeszukiwałam z koleżanką płyty jej brata aby obejrzeć jakiś film znalazłyśmy CD podpisaną tytułem : " Szamanka" . Z nadzieją , że będzie to jakieś dobre kino, włączyłyśmy. Do tej pory nie mam zielonego pojęcia o czym ten film opowiadał. Jeżeli ktoś oglądał i wie jaki miał przekaz ,proszę , pisać. ; )

Redaktor

Frontier(s) 0/10. Tragicznie marna kalka już nawet nie tylko Texanskiej, ale chociażby 'Slaughterhouse'. Tego filmu wręcz nie da się oglądać i do tego aktorki brzydkie jak zeszłoroczne żniwa ;(

Redaktor

Ostatnio, dzięki Przemowi, przypomniałem sobie twórczość Cronenberga Wink

Na pierwszy rzut przyszło mi odświerzyć sobie "Telepatów", a kolejno zaliczyć "Nagi lunch" oraz "Potomstwo" (The Brood). "Scannersi" się już troszkę postarzeli, choć nadal ogląda się ten horrorek nienajgorzej, "Nagi lunch" to coś bezsprzecznie niepowtarzalnego, a "Potomostwo" to wg mnie jeden z najlepszych filmów reżysera. Choć i tak, jak dotąd, Cronenberga cenię sobie przede wszystkim za "Wideodrom". Może jeszcze dziś przyjdzie czas, abym obejrzał jego pełnometrażowy debiut pt. "Dreszcze" (Shivers). No i przydałoby się zapodać raz jeszcze "Nierozłącznych", bo stosunkowo dawno obcowałem z tą pozycją i niegdyś mnie mocno wynudziła.

No dobrze Critt, ja wiem, że "Frontier(s)" wiele zaporzyczył z 'TCM' Hoopera, ale nie spisywałbym go na straty przez tylko i wyłącznie to. No i żeby od razu 0/10? A kobiety nie były ZUE. Zresztą, tu przynajmniej wyglądały w miare naturalnie, bo osobiście mam dość oglądania wypacynkowanych laluni ze świeżutkich, holyłudzkich slaszerów...

Na Crona! Czemu zjadasz "r" ? Smile

Scanners ogólnie uważam za dobry, pojedynek na końcu jest świetny. The Brood przyznaję otwarcie podobał mi się umiarkowanie, liczyłem że będzie lepszy film. Shivers mi się podobał, warto obejrzeć. Nierozłącznych niestety ale do tej pory jeszcze nie obejrzałem.
Nagi Lunch w istocie niepowtarzalny i absolutnie mistrzowski.

Redaktor

Deadgirl
Dwójka kolegów idzie na wagary do zamkniętego od lat zakładu psychiatrycznego. Robią tam niezły burdel niszcząc wszystko dookoła i rozrzucając papiery. W jednym z pomieszczeń w piwnicy znajdują ciało dziewczyny. Dziewczyna jest naga i jak się potem okazuje oddycha. Chłopacy uciekają, ale jeden z nich ma chrapkę na dziewczynę i wraca potem do niej. W wyniku szarpaniny chłopak zabija dziewczynę. Jednak dziewczyna nadal żyje i ma się 'dobrze'.
Tak w skrócie wygląda początek filmu. I to właśnie początek jest najlepszy. Potem niestety jest trochę gorzej. Liczyłem, że będzie to mroczny film a wyszła z tego troche taka młodzieżowa opowieść. Ale było pare ciekawych scen, aktorstwo znośne a i koniec całkiem mile mnie zaskoczył. Arcydziełem na pewno nie jest, ale 6/10 mogę wystawić.

Redaktor