Najbardziej wstrząsające i przegięte horrory

Redaktor

Zastanawiam się nieraz gdzie leży granica, która wyznacza dla nas to co akceptowalne i nieakceptowalne w dziedzinie horroru, czy kna w ogóle. Jeżeli spotkaliście film, który naruszył albo przesunął tę granicę, to zapraszam to podzielenia się wrażeniami.

Administrator

Jak dla mnie to zdecydowanie do takich filmów zalicza się guinea pig 2 (część pierwsza nie, bo bardziej mnie wynudziła niż jeżeli zniesmaczyła) gdyż jak już zwróciłem na to uwagę w recce szokować można w inny sposób, niż zaprezentował to Hino. Oczywiście pełen podziw dla efektów gore, cholernie realistycznych, ale jaki sens ma patrzenie na czterdziestopięciominutową scenę "zabawy rzeźnika" w amputowanie kolejnych części ciała ofiary przy praktycznie zerowym podkładzie fabularnym, co się równa z zerowym napięciem?

To już lepiej jakiś dokument o śmierci obejrzeć, powiedzmy którąkolwiek odsłonę "Oblicz śmierci"... bo szok był, owszem, ale wątpię czy kiedykolwiek do GP 1 powrócę (a 4 to zupełnie inna historia)... Za to dwójka z drugiej strony cholernie fascynuje, w końcu fascynacja śmiercią leży w ludzkiej naturze i czy to akceptujemy, czy też nie tak właśnie jest i pod tym względem GP 2 zachwyca, ze zniesmaczeniem i zadziwieniem jednocześnie obserwujemy kolejne krwiste sceny, i jakby w ten sposób podejść do tego filmu to jest on rzeczywiście idealny... nie każdy będzie miał jednak właśnie takie odczucia.

Drugą pozycją jest nekromantik, nie wiem, czy piękny podkład muzyczny, i niektóre pseudo-artystyczne scenki miały skutecznie zamaskować totalny brak smaku i wyczucia co można, a co jest już przegięciem?

Nie poczułem się co prawda może zbyt zszokowany czy nadmiernego obrzydzenia, ale tak czy tak film ten pozostanie w moim odczuciem filmem wyjątkowo słabym.

Redaktor

Zebrało mi się na ten temat, bo właśnie skojarzyłem, że jakiś rok temu obejrzałem pierwszy raz w życiu "Aftermath" Nacho Cerdy. I pamiętam, że po raz pierwszy od dawien dawna poczułem, że seans był jak cios w krtań. Nie umiem lepiej tego porównać.

Od długiego czasu szukam filmu, który wyznaczy dla mnie tę granicę. Założyłem ten temat w dużej mierze, żeby poprosić innych o sugestię.

"Oblicza Smierci" oglądałem jako dziecko. Mój krewny pracował jako technik kryminalistyki i przynosił te filmy do domu, chyba jako sposób na "odprężenie" po pracy. Więc miałem okazję się z nimi zapoznać. Co ciekawe - nie pozwolono mi obejrzeć Indiany Jonesa, ze względu na brutalność jednej z finałowych scen... hehe

"Nekromantika" zawsze uważałem za film jajcarski i nie podchodziłem do niego szczególnie poważnie. Natomiast zawsze ceniłem sobie nastrojową część drugą, jako najbardziej niekonwencjonalny film na randkę, jaki został nakręcony.

"Guinea Pig" nie rzucił mnie na kolana. Obejrzenie pierwszych dwóch częsci było jakimś tam przeżyciem, ale w sumie dziś traktuje je głównie w kategorii ciekawostki. "Mermaid in a Manhole" została mi w pamięci jako pewien sposób na wyczerpanie konwencji gore. Ciekawe, czy ktoś posunął się dalej. Pewnie tak...

Dla mnie przekraczanie granic to mordowanie zwierzat na planie filmowym i chyba tyle.

Takie filmyjak ' Nekromantik ' , czy ' Guinea Pig ' sa poprostu chore i tyle ,ale dopoki nie przelewa sie prawdziwa krew to o przekraczaniu granic nie ma mowy Wink

Oblicza smierci , czy Szokujaca Azja to tylko dokumenty ,rownie dobrze mozna sobie wejsc na rotten.com i taki sam z tego pozytek.

Administrator

Zostawiając jednak na chwilę temat Nekromantików i "świnek doświadczalnych" napomnę o Tetsuo. To jest dopiero nieźle pogięte kino, film obrzydliwy i co chyba najbardziej przesądza o jego wartości artystycznej - nakręcony w takiej formie, że pozostawia mnóstwo możliwości do interpretacji, do tej pory go chyba nie zrozumiałem tak do końca... Embarassed

Redaktor

Święte słowa. Mnie "Tetsuo" również rzucił swojego czasu na ziemię, nie pozwalając się z niej podnieść przez dość długi czas. Ale dziś patrze już na niego trochę, jak na wysłużony klasyk. Co nie zmienia faktu, że myślę o tym filmie, jako jednej z najciekawszych wypowiedzi o degradacji i lęku, z jakimi miałem do czynienia. Choć z perspektywy czasu wydaje mi się, że "Adventure of Denchu Kozo" Tsukamoto namieszał mi w głowie w równym stopniu, albo jeszcze bardziej.

Widział ktoś "Vital" tegoż reżysera? Mnie ominął seans we Wrocławiu, czego do dziś sobie darować nie mogę...

Ciężko określić na ile film ten mieści się w granicach horroru, na ile zaś krąży po bliżej nieokreślonych orbitach chorych fantazji zapisanych na taśmie filmowej (choć nuty grozy odmówić mu nie można). "Salo, 120 dni sodomy" passoliniego spokojnie zaliczam do tego tematu.

z pewnoscia do najbardziej chorych filmow zalicza sie trylogie august's underground (mam nadzieje ze dobrze napisalem xP ) ...po obejrzeniu 2 i 3 nie wiedzialem jak sie nazywam... nikomu nie polecam tych filmow!

Vogel obraca się w produkcjach które jednych odstraszają, drugim oferują porządny zastrzyk adrenaliny (po nakręceniu swej niesławnej, a przez to sławnej trylogii potwierdził to jeszcze w fabularnym Redsin Tower). AU jakkolwiek nie byłby to film schorowany, charakteryzuje jednak bardziej czytelne przesłanie, niż to co chciał nam powiedzieć Passolini (oczywiście krytyka faszyzmu wybija się tutaj na pierwszy plan, ale sama w sobie nie wystarcza do odtworzenia pełnego zamysłu Włocha). Natomiast u Vogela dziwić może, że już na początku zapowiedział nakręcenie trylogii, choć po pierwszej części nie miał już nic do powiedzenia. Mordum jak dla mnie najlepsza odsłona trylogii, mroczna i poniekąd fascynująca, ale tylko część pierwsza miała coś do przekazania- pod tym względem kolejne sequele okazały sie odcinaniem kuponów

zgadzam sie ... dobrze ze chociaz w trzeciej czesci powstala "fabula" i poprawili jakosc obrazu ...ale gosc ktory zrobil ten film ...heh trzeba mu pogratulowac wyobrazni...

hm... i znowu post pod postem ale pisze zeby odswiezyc temat Razz

wlasnie skonczylem ogladac mulholland drive... wprawdzie to nie horror ale film naprawde wgniut mnie w fotel!! jest naprawde niesamowity! tak pokreconej fabuly jeszcze nie widzialem!
Polecam ten film jezeli nie macie co robic w pozny samotny wieczor Wink

...raczej go szybko nie zapomnicie Razz

Mulholland Drive calutki świetny, klatka po klatce. Zresztą mam słabość do filmów Lyncha. Opróćz niewątpliwych walorów artystycznych i tematyki, świadczącej o tym, iż jest to kino ambitne Wink

ma w sobie jedną z najbardziej przerażających scen jakie dane mi było dotąd zobaczyć- i jak ktoś oglądał to zapewne wie jaka to scena Wink

mistrzowsko zrobiona

Redaktor

SOCIETY

) Normalnie pranie mózgu Smile

)

Ale jaki dobry film Wink

"Africa Ama" z 1971. pomińmy to, że to mondo/shockumenatry. oglądanie urywkami to już dla mnie zbyt wiele, a o obejrzeniu całego filmu narazie nie ma mowy =]