W trakcie jakiej lektury obecnie jesteście?

W tej chwili dalej czytam ' Bastion' Stephena Kinga. Jestem juz na 815 stronie, niedlugo skoncze lekturę i zamierzam sie brać za 'TO' tego samego autora.

ja aktualnie jestem w połowie "Egzorcysta" Williama Petera Blatty. Świetna książka

Redaktor

Właśnie skończyłem znakomity "Nekroskop" Lumleya, teraz pójdzie na warsztat "Przepowiednia" Koontza Wink

Czy ktos czytal "Filozofie horroru" Noela Carrolla? Przeczytalem o niej w Czachopismie i bardzo mnie zainteresowala, chcialbym sie troche podciagnac teoretycznie w horrorze i nie wiem czy by tej pozycji nie nabyc chociaz te 450 stron mnie raczej odrzuca... Laughing

Ja własnie jestem w trakcie "Festiwalu strachu" mojego ulubionego autora Mastertona

biore sie za Buick 8 Stephena. Pozniej moze wezme sie za cos ambitniejszego.

Ja obecnie jestem w trakcjie The Ruins jest to książka Scotta Smitha bardzo ciekawa i wciągająca, polecam wszystkim Very Happy

Redaktor

Ja po pochłonięciu "Demona Zimna" Mastertona jestem w trakcie lektury horrorku Guya N. Smitha "Sabat - Cmentarne Hieny".

Odświeżam temat Wink

Czytam dwie ksiązki : 'Intensywność' Koontz'a oraz ' Ślub' Gombrowicza.
Fajnie się nawet obie czyta. Choć jak wiadomo druga nie jest horrorem a satyrą imo.

Redaktor

Nie wiedziałem gdzie to wklepać więc piszę tutaj. Macie okazje zapoznac się ZA DARMO z baśnią mojej siostrzenicy Wink

Zachęcam do czytanka bo tekscik fajowy Smile

O księciu Amstafie zamienionym w psa

Dawno, dawno temu w pewnym królestwie żyli sobie król, królowa oraz ich synek, 2 letni książę Amstaf.
Pewnego dnia królowa postanowiła urządzić przyjęcie na cześć małego księcia. Na uroczystość zaproszono wszystkich poddanych oraz dziesięć wróżek. Wszystkich wróżek było jednak jedenaście, lecz jednej z nich, Mariny, nie zaproszono, ponieważ królowa dowiedziała się, że ta zła wróżka rzuci złe czary na księcia Amstafa.
Gdy przyjęcie się rozpoczęło, wróżka Marina wtargnęła do zamku. Była bardzo rozgniewana, że nikt jej nie zaprosił na tę uroczystość. Wzięła swoją magiczną różdżkę i powiedziała „Rzucam czar na księcia Amstafa! Gdy ukończy czternaście lat, zamieni się w psa i nikt go nie odczaruje! Gdy pocałuje go rudowłosa dziewczyna o błękitnych oczach, wtedy…!” Wróżka nie dokończyła zdania i wybiegła z zamku. Czas mijał, Książe rósł i wszyscy zdążyli zapomnieć o zaklęciu wróżki Mariny.
Gdy Amstaf ukończył czternaście lat, tej nocy obudził się, wstał z łóżka i poczuł, że jakaś tajemnicza siła kieruje go do okna. Zobaczył, że z jego ciałem dzieje się coś dziwnego: wyrosły mu długie uszy, ogon i pazury, stał się psem! Ta sama siła przeniosła go do ciemnego lasu. Był bardzo zmęczony, więc położył się spać pod drzewem. Gdy się obudził, poczuł głód. Zaczął więc chodzić po lesie i szukając jedzenia, spotkał lisa. Opowiedział mu o wszystkim, a lis obiecał, że pomoże księciu przemienić się w człowieka, lecz postawił jeden warunek: Książe miał dać lisowi sześć złotych monet, które miał przypięte do obroży. Książe Amstaf zgodził się.
Następnego dnia list przyprowadził go na wielką polankę i kazał stanąć na rozłożonych gałęziach. gałęziach tej samej chwili Amstaf wpadł do wielkiej dziury wypełnionej sianem. Lis okazał się bowiem zwykłym oszustem, który przez swoją chciwość chciał zdobyć tylko złote monety, a nie pomóc księciu.
Amstaf godzinami próbował wydostać się z tej pułapki, lecz na próżno. Głodny i zmęczony przesiedział tak dwa dni i noce. Trzeciego dnia usłyszał jakieś głosy. Były to dwie dziewczynki, które przyszły do lasu nazbierać jagód. Książe zaczął głośno szczekać, żeby go usłyszały. Tak też się stało. Dziewczyny wyciągnęły go z pułapki i zaniosły do domu.
- Będziesz bronił naszego domu i nas! – powiedziały
Zaciągnęły księcia do starej szopy i przywiązały, żeby nie uciekł. Jednak Amstafowi nie podobało się życie na uwięzi i uciekł przy nadarzającej się okazji .
Bardzo długo wędrował, mijał góry, lasy, wioski aż dotarł do bram wielkiego królestwa. Było to bowiem jego królestwo. Głodny i wycieńczony zasnął pod bramą. Wtedy podeszła do niego rudowłosa dziewczynka niebieskich oczach. Przygarnęła księcia i zaopiekowała się nim. Była dla niego bardzo czuła i dobra, a Książe Amstaf mimo że był psem, zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Oddałby wszystko aby móc odzyskać ludzka postać i poprosić rudowłosą Nadię o rękę… Tak mijały dni, tygodnie i miesiące. Amstaf zaczął tracić już nadzieję, że odzyska kiedykolwiek ludzką postać, gdy pewnego dnia Nadia, bawiąc się z nim, pocałowała go w nos. A wtedy książę poczuł, że zmienia się w człowieka. Zły czar rzucony przez wróżkę Marinę stracił swoją moc. Oczom Nadii ukazał się uważany przez cały dwór za nieżyjącego książę Amstaf. Całe królestwo ogarnęła ogromna radość. Amstaf poprosił Nadię o rękę. Odbyło się huczne wesele, które trwało kilka dni i nocy. U żyli w szczęściu i miłości długie lata.

czytłem 'TO' do połówki - myslę że mogę już żec, że książeczka kopie pytonka!!!!!!

ja do setki dobiłem i odłożyłem

Ja skończyłem Drogę do szleństwa Lovecrafta i Sztukmistrza z Lublina che che. Co do Lovecrafta facet jest z innej epoki , jego styl jest mega prosty ale mimo wszystko podchodzi mi dużo bardziej niż Poe czy cała horda pisarzy grozy.

tele tygodnia